Минийх биш...

Намайг тэр даанч мэдэхгүй
Нандин дурлал түүний төлөөг анзаарахгүй
Нүднийх нь үзүүрт ч би харахдахгүй
Нуугаад яахав тэр надад дурлахгүй

Өөрөө би салгалж очоод түүнд дурлачихсан
Өчүүхэн зүрх минь түүний төлөө лугшчихсан
Өглөө болоход түүнийг зүүдлээд догдлочихсон
Өдөржин түүнийг л хүлээсээр хөшчихсөн

Хүсээд хүсээд ирэхгүй жаргалыг
Хүлээгээд хүлээгээд нэмэргүйг мэддэг
Хүчлээд хүчлээд тогтохгүй сэтгэлийг
Хориод хориод дийлэхгүйг би мэддэг

Энэ мэдрэмжийг би удаан хүлээсэн
Эхлэл нь жаргалтай ч өрнөл нь төгссөн
Ингээд л бүх юм дуусахыг мэдэрсэн
Ийм л байг, дахин нар мандахыг хүлээсэн...

Өнөөдрийн бүтэлгүйтэл

Дөнгөж өдөр эхэлж байхад бүтэлгүйтээл эхэллээ.

Сая дэлгүүр орсон алимны нухаш авах гэж байгаад дээр нь бас нэг байсныг харалгүй унагаагаад хагалцан. Тээд тэрнийхаа мөнгий нь төллөө шт Тээд дахиад нэгийг авсы.

Дараа нь харьж яваад нэг аймар уруу газраар алхжаад мөсөн дээр хальтраад уначихсан. Унахдаа торон дотор байсан нөгөө алимны нухшаа хагалчихды бээн

ёооо гомдмоор байгааз.. ийм бүтэлгүү бээх ингэж.
алимны нухаш бид 2 хувь заяа нэг чиглэлд биш бололтой ингэж бодохоос..

>>Xоригдсон <<

Үүрд гэж амлахгүй ээ би чамд
Үлгэрт гардаг шиг биш ээ энэ амьдрал
Үлдээч гэх эрх надад байхгүй ээ
Үнэн ч байж чадаагүй ээ миний хайр

Дулаацуулж чадахгүй нь уруулыг чинь
Домогт гардаг гүнж чинь биш ээ би
Дагаад явах хүсэл даанч алга даа надад
Дурлалын луужин маань өөр зүгийг заана

Орхиод явж гэхдээ чадахгүй нь чамайг
Олзлогдсон дурсамжуудыг минь чи суллахгүй нь
Ондоо хүн рүү зүрх минь цохиловч
Олон жилийн дасал түүнийг шоронд хорино

Тэнд хүйтэн байна, тиймээ цээжинд минь
Тэсэшгүй ихээр шаналж байна, тиймээ зүрх минь
Тамын тогоон дотор шатаж байна, тиймээ бие минь
Тэнд намайг хорьж байна, тиймээ тэр нь чи!

Хардалт

Ганц залгаад үздэг ч юм уу
Ганцаараа байгаа болов уу
Гадуур өөр хүнтэй алхаа болов уу
Гарцаагүй тэгж л яваа даа

Тэсэхгүй нь ээ хүлээж тэсэхгүй нь
Тэнд хэнтэй юу хийж байгаа бол доо
Тэр л болсон хойно зүгээр суухгүй биз
Тийшээ нь яваад очдог ч юм билүү

Утсаа авахгүй нь ээ өөдгүй юм чинь
Ууж л суугаа биз тэр хүүхэнтэйгээ
Удаан ингэж явахгүй ээ чи муу
Урдаас минь хараад яахыг чинь харна аа

Алив дахиад нэг залгаатахъя
Асуултанд хариулаач хаана байна
Айн юу гэнэ ээ салъя гэсэн үү
Арай ч дээ чи юу яриад байгаа юм бэ

Үгүй ээ хайрт минь би дахиж тэгэхгүй
Үглэж яншихгүй намайг уучлаач
Үгэнд чинь итгээгүй миний буруу
Үйлтэй надаас битгий холдооч дээ...
..
..
..
Хэзээ гэртээ ирэх юм бэ
Хаагуур хэнтэй яваад байгаа юм
Худлаа битгий яриад бай
Хурдан ир, эргээд заргая!!!

Хайрыг өгөөч...

Зүрх минь хөлдчихсөн гэж үү
Зүүдэндээ ч би хайрыг мэдрэхгүй
Зөвхөн чамайг гэх хүнгүй
Зөөлөн мэгших сэтгэл минь хуурай

Бурхан чамаас гуйя хайрлуулаад өгөөч
Будилж гуниж яваа зүрхийг минь шагнаач
Бороон дунд ганцаар зогсох намайг өрөвдөөч
Бодлыг эзлэгчийг урдуур минь нэг алхуулаач

Чухам энэ хайр дурлал гэж юу вэ
Чулуу шидэхтэй адил амархан биш үү
Чөтгөрийн зохиосон нэгэн тоглоом уу
Чимээгүй ирээд буцдаг зуурдын догдлол уу

Хайрыг мэдрэх судас минь тасраа юу
Халууцахаа больж, цус минь дуусаа юу
Хүлээсэн хүн алгаа, ой санамжаа алдаа юу
Хүссэн зүйл байна, хайрыг надаа өгөөч...

Чи л жаргалтай бол...

Чи л жаргалтай байвал
Чамайг би үүрд хүлээсэн ч чадна
Чи л жаргалтай байвал
Чамтай би үүрд хамтдаа байж чадна
Чи л жаргалтай байвал
Чамаас би үүрд явсан ч чадна
Чи л жаргалтай байвал
Чамдаа би бүхнээ зориулсан ч чадна
Чи л жаргалтай байвал
Чиний төлөө би ч жаргалтай байна.

Гуниглал

Сөнөсөн хотын балгас дээр
Сөгдөж суугаад би уйлъя
Сүйрсэн онгоцны далбаан дээр
Сөхөрч суугаад би шаналая
Дэлбэрсэн бөмбөгний үртсэн дээр
Дөрвөн хөллөөд би мигшэе
Дууссан хайрын шаналал дээр
Доголон нулимсаа би дусаая...

Дөрвөн мөртүүд

Хайрын тоглоомоор хоёулаа наадъя
Хэн хэндээ хайргүй ч зүгээр л зугаацъя
Хугацаа өнгөрөх бүрт нэг нэгэндээ дасч
Хэзээ нэгэн цагт магадгүй айл гэp болж бас тоглоно....


Уучлаарай гэж хэлэх болгонд чинь
Өр зүрх минь ихээр шаналах юм
Утгагүй энэ муухай уучлаарайгаа
Өдөр бүр битгий хэл л дээ гуйя чамаас...


Орхиод одлоо гэж чамайг би зүхэхгүй ээ
Оройтож орлоо гэж бороонд би уурлахгүй ээ
Ойлгосонгүй намайг гэж найзаа би буруутгахгүй ээ
Овсгоогүй байна даа гэж өөрийгөө би загнана...


Утгагүй шүлэг би бичье
Унших хэрэггүй ээ хориотой
Учир шалтгаан гэж байхгүй
У үсгээр л эхэлсэн дөрвөн мөрт.

Dumped..

Даанч чи хайрыг минь даагаагүй одлоо
Дэндүү ихдсэн юм байлгүй орхиод явлаа
Дэрэндээ нулимсаа шингээн шөнөжин уйллаа
Дууссан гэдэгт итгэж ядан өөрөөсөө асуулаа

Тэгэхэд чи яг ханхүү шиг л байдагсан
Тамаас над руу илгээсэн чөтгөр гэдгийг анзаараагүй
Тэр олон амлалтуудад чинь баярладагсан
Тэнэг болохоор би ганцаар үлгэрт итгэсэн

Цугтаа байсан мөчүүдээ баллуурдаад арилгачихая
Цуглуулдаг байсан дурсамжуудаа тархинаасаа устгачихая
Цүнхэнд минь явдаг чиний өлөн зургийг ураад хаячихая
Цуурч шархалсан зүрхээ эм уугаад идгээчихэе

Хажууд чинь одоо дөхмөгц бие минь арзасхийнэ
Халтар царай чинь үзэн ядалтыг төрүүлнэ
Хуурмаг инээд чинь нүдийг минь бузарлана
Хайртай байсандаа харамсан өөрийгөө эцэст нь зүхнэ...