Monday, October 1, 2012

Хундага дарсыг хайрт найз, хүүхэд хоёртоо...

Наадан тоглож явсандаа өчигдөрхөн л
Насны ханиа олон, амьдралын байшингаа бариад
Нэгэн амийг хорвоод бэлэглэсэн
Найзын минь харц жаргалаар гялбана

Биеэс нь дэлбээлсэн үрийг нь хараад
Битүүхэндээ атаархан ижлийг хүсэвч
Болоогүй амьдрал, төлөвлөөгүй жаргалд
Бор дарсыг амсахдаа "яарах юун" гэж авирлана

Тэнгэрийн диваажинг газарт олсон ээжүүд
Тэрнээс минь илүү хайр үгүй гээд үрээ үнэрлэхэд
Тэнд нь очиж үзээгүй миний бие
Тэр залууд, тэр залууд, эсвэл тэр залууд дурлаад л явъя

Өөрөөс минь ургах өөр нэгэн навч
Өөртэй минь хамт хорвоог туулан жигүүрлэх
Хожмын тэр нэгэн өдрийг мэндчилэн инээмсэглээд
Хүүгийнхээ, охиныхоо төлөө нэг тогтоочихдог юм билүү...

Миний нутаг

Тэнгэрийн төмөр хөлөгнөөс нар мандахыг би харлаа
Тэртээд сүүмийх нутаг минь араас даллаад л
Тэвэрт нь би өөрөө дэндүү их эрхэлж дээ
Тавиад явуулахдаа монгол минь араас мэгших шиг

Золгоод угтах хүний нутгийн барааг би үзлээ
Зон олон нь элэгсэг, өөрөө би ихэмсэг
Зориод ирсэн эрдмийн тэмдгийг цээжиндээ хатгаад
За баяртай миний нутаг намайг хүлээж байгаа гэх өдөр ойр...