): Утсан хүүхэлдэй :(

Утсан хүүхэлдэй нүдээ нээхэд
Ухаан орж зүрх нь цохилов
Утсаа тасалсан хайчаа атгасаар
Удалгүй тэр хорионоосоо оргов

Эзэн гэртээ хүлээж байгаа
Эзгүй байгааг нь гайхаж байгаа
Дэгэнцэн догонцон яаран алхалсаар
Довжоон дээрээ ирэн догдлон зогсов...

Хайртай эзэндээ тэврүүлэхээр
Хаалга онгойлгон ор луу дөхөв
Хацар нь яагаарсан өөр хүүхэлдэй
Халуун тэвэрт нь нойрсож байв

Гарцаагүй энэ андуурал гэж бодовч
Гомдох сэтгэл нь үзэн ядалт болов
Гарт нь байгаа хүйтэн хайч
Ганц л зүйлийг түүнд шивнэв..

Бүлээн цус зугуухан доошлон
Бугуйг нь даган урсаж эхлэв
Бүсгүйн орилох сөөнгө хоолой
Бүх юм дууссаныг түүнд дуулгав

Охин сэхээ авч нүдээ нээн
Орон дээр хэвтэх хайртыгаа харав
Одоо тэр амьсгалахгүй хөдлөхгүй
Орчлонгоос нэгэнт арилсан байв

Тэр 2 нэгнээ хайрладаг байсан
Тэр өдрөөс хойш дахиж ирээгүй хайр
Тэднийг орхихдоо охиныг л ганцхан
Тултал нь шаналгаж зовоосон юм

Хөөрхий охин сэтгэцээр хямраад
Хөрчихсөн амиа золиослохоор шийдэв
Хүний орчлонг орхихоор болоод
Хайч аван хоолойгоо хэрчив

Эмгэнэлт бүхнийг ор тас мартчихаад
Эмнэлэгийн орон дээр тэр сэрэв
Ингээд тэр өөрийгөө утсан хүүхэлдэй гэж
Итгэж бодоод хайч аван тэндээс оргов

Эзэн гэртээ хүлээж байгаа
Эзгүй байгааг нь гайхаж байгаа
Дэгэнцэн догонцон яаран алхалсаар
Довжоон дээрээ ирэн догдлон зогсов...